•  

Luisteren naar verhalen voor een samenleving in beweging

Home Blog Een oefening voor een perfectionist

Een oefening voor een perfectionist


Waarderend onderzoeken of Appreciative Inquiry (AI) is een mooie, stevig gefundeerde en veel gebruikte werkwijze om binnen organisaties met verhalen te werken. Als verhalenverteller en strateeg in de publieke sector maak ik er vaak gebruik van. Dit jaar volg ik de jaartraining AI bij het Instituut voor Interventiekunde om me hier verder in te bekwamen. Om maar meteen een bekentenis te doen: ik kan ongeduldig en perfectionistisch zijn wat niet ten goede komt aan waarderende interventies.

Een 40-dagen challenge voor een ongeduldige perfectionist

Op de laatste opleidingsdag voor de zomer biedt Wick, onze opleider, de mogelijkheid aan om een 40 dagen challenge te doen met iedere dag een kleine waarderende interventie. Ik grijp mijn kans: een oefening voor een waarderende en nieuwsgierige basishouding.

De eerste dag wandel ik met goede vriendinnen. Eentje heeft last van angst en klaagt hoe moeilijk het was om er af te komen. Ze veroordeelt zichzelf over deze irrationele angst. Ah, daar is mijn eerste kans voor een waarderende interventie! Ik vraag door over momenten dat ze wel op haar lijf en gevoel vertrouwt en als dat weinig oplevert wat de waarde van haar rationele benadering is. Dat helpt haar ook niet echt. Ik vertel over deze challenge en we moeten er om lachen. Ik heb een soort methode toegepast. Niks geen natuurlijke, waarderende basishouding. Toch heeft het wel effect. We hebben gedurende de dag opgemerkt wanneer iemand wel vertrouwt op haar gevoel en hebben veel grappen gemaakt over het leven dat niet te snappen is. En ik ga door met de challenge.

Spelen met momenten van geklaag  

Wat volgt zijn dagen waar ik speurend rondkijk naar momenten van ongeduld, perfectionisme of geklaag. Zo geef ik een sessie over bewonersparticipatie in de energietransitie waar een deelnemer nogal dominant aanwezig is. Ze laat vooral weten hoeveel ze weet, zonder daarin contact te maken met de anderen. Ik haal adem in mijn ongeduld en pak in haar opmerkingen het punt van waarde. Dat punt maak ik productief bijvoorbeeld door het als vraag aan de groep te stellen. Het effect is meer verbinding in de groep.

Aan de telefoon voor een nieuwe opdracht gebruik ik de basisvragen van AI om beter te begrijpen wat de bedoeling van de opdracht is. Op een dag heb ik geen moment gevonden om een waarderende interventie te doen en heb vervolgens deze dag als een goede dag gewaardeerd. Een andere dag stuurt een collega een opzet voor een evaluatie. Ik kijk erna en mijn hoofd roept: “Neeee, veel te lang, ingewikkeld. Ik ben druk, kan niet veel repareren.” Vervolgens heb ik adem gehaald: “De opbouw is goed, er kunnen wat vragen uit en het is gewoon een hulpmiddel voor een gesprek. Prima opzet.” En zo stuur ik mijn feedback terug. Praktisch en positief. De stroom van onze samenwerking gaat lekker verder.

Opeens gaat het vanzelf

Iedere dag biedt nieuwe kansen. Wick reageert waarderend op mijn mailtjes over deze challenge en dat helpt om de lessen te leren en door te gaan. Ik vraag mensen naar verhalen, dromen, obstakels, acties of verantwoordelijkheid. Opeens doe ik een krachtenveldanalyse in een acquisitiegesprek zonder deze methode voorbereid te hebben. Bij een groepsgesprek voel ik hoe de energie wegzakt en stel de groep een vraag om iets te gaan creëren. En zo zijn de 40 dagen voorbij gevlogen.

De waarderende houding heb ik bij mezelf verankerd. Ik kan de methode op een simpele manier in gesprekken gebruiken. Het mooiste effect is dat ik mijn eigen reactie van ongeduld en irritatie beter waar kan nemen. Ik reageer niet meteen, maar onderzoek hoe dit gevoel productief te maken.

Nu ik klaar ben, zie ik nog een les van de 40 dagen challenge. Het is de perfectionist in mij die deze challenge oppakt. Maar eigenlijk ben ik al jaren bezig om met meer vertrouwen en waardering mijn werk te doen. En dat zal ik nog wel jaren blijven doen. Dus ik sluit dit blog af met waardering voor mijn innerlijke perfectionist met wie ik steeds beter kan samenwerken.

Hier vind je het Instituut voor Interventiekunde waar ik deze opleiding volg >>.

Gepubliceerd op 07 augustus 2017 om 12:31